وکیل اثبات نسب در مشهد
برای انتخاب یک وکیل خوب و با تجربه در پرونده های مربوط به اثبات نسب در مشهد می توانید با جناب آقای علی ابراهیمی مهر وکیل پایه یک دادگستری در مشهد تماس بگیرید. آقای ابراهیمی مهر یکی از باتجربه ترین وکلا در اثبات نسب در مشهد می باشند و می توانند به شما کمک شایان داشته باشند.
برای مشاوره در زمینه ورود به عنف در مشهد با آقای علی ابراهیمی مهر وکیل پایه یک دادگستری با راه های ارتباطی ما (کلیک کنید) در تماس باشید یا با شماره ۶۸۶۲ ۱۱۸ ۰۹۱۵ تماس بگیرید
اثبات نسب در حقوق ایران چیست ؟
نسب یعنی خویشاوندی و در معنای عام حقوقی یعنی وجود رابطه‌ی خونی بین خویشاوندان در خط مستقیم یا خط اطراف، اما نسب در معنای خاص حقوقی یعنی رابطه‌ی پدر فرزندی، یا مادر فرزندی. دعوای اثبات نسب معمولا آنگاه مطرح می‌شود که خواهان در پی آن باشد که اثبات کند فردی مادر یا پدر یا فرزند اوست. در حالت عادی معمولا نیازی به اثبات نسب وجود ندارد چرا که در یک خانواده‌ی منسجم، وضعیت روابط خویشاندی مشخص است و نیاز به اثبات ندارد.
اما در جامعه گاهی پیش می‌آید که فردی بعد از مدت‌ها متوجه می‌شود که پدر و مادرش چه کسانی هستند و یا شخصی مدعی می‌شود که کسی فرزند اوست. از آن‌جا که اثبات چنین روابطی نتایج عرفی و اجتماعی و حقوقی خاصی دارند، در صورتی که نسب آشکار نباشد، باید در دادگاه صالح اثبات شود. در ادامه‌ی مطلب درباره این دعاوی بیشتر توضیح می‌دهیم.
انواع نسب را بشناسید
پیش از این که دعاوی اثبات نسب را توضیح دهیم، خوب است انواع نسبت پدر فرزندی و مادر فرزندی را به طور مختصر مرور کنیم. نسب به چهار دسته‌ی کلی تقسیم می‌شود:
- نسب مشروع
- نسب ناشی از شبهه
- نسب ناشی از تلقیح مصنوعی
- نسب ناشی از زِنا
1. نسب مشروع که آن را نسب قانونی هم می‌گویند، ارتباط پدر فرزندی یا مادر فرزندی ناشی از ازدواج (وکیل فریب در ازدواج در مشهد) است. این نسب گاهی ممکن است ایجاد اختلاف کند. به این ترتیب که کسی مدعی باشد فرزند مشروع زن یا مرد دیگری است. و آن‌ها منکر این مطلب باشند یا این که زن و مردی ادعا کنند پدر یا مادر شخصی هستند و او منکر چنین رابطه‌ای باشد.
2. هر گاه زن یا مردی به تصور این که بین آن‌ها رابطه‌ی زناشویی برقرار است با هم نزدیکی کنند، در حالی که چنین رابطه‌ای در واقع وجود نداشته باشد، نسبت بین آنان و فرزند به وجود آمده را نسب ناشی از شبهه می‌گویند.
3. نسب ناشی از تلقیح مصنوعی، چنان که از اسم آن پیداست زمانی اتفاق می‌افتد که اسپرم یک مرد را با وسایل مصنوعی پزشکی و بدون وقوع نزدیکی وارد رحم زن کنند. اگر این تلقیح با اسپرم شوهر اتفاق بیفتد این طفل قطعا متعلق به زن و شوهرش است. تلقیح اسپرم بیگانه به رحم زن یا لقاح تخمک زن با اسپرم مرد بیگانه در حقوق ایران پذیرفته نیست و چون مباحث شرعی حقوقی پیچیده‌ای به دنبال دارد، و باعث سرگردانی طرف‌ها و هم چنین سوء استفاده‌ی دلالان می‌شود، چنین روشی برای درمان ناباروری پیشنهاد نمی‌شود. اما به موجب قانون نحوه اهدای جنین(۱۳۸۳)، می‌توان جنین ناشی از لقاح زن و شوهر قانونی و شرعی را به رحم زن نابارور منتقل کرد. هویت اهداکنندگان محرمانه باقی می ماند و اهدا شوندگان هم باید شرایط مندرج در قانون را داشته باشند.
4. نسب ناشی از زنا، هنگامی است که طفل از رابطه‌ی نامشروع زن و مردی (وکیل رابطه نامشروع در مشهد) به وجود آید. در حقوق ایران، این نسب به رسمیت شناخته نشده است. اما بنا به یک رای وحدت رویه که دیوان عالی کشور در سال ۱۳۷۶ صادر کرده است طفل نامشروع از همه نظر به جز ارث، در حکم فرزند مشروع است. و از حقوق او برخوردار است ولی هم‌چنان، مطابق قانون مدنی، از پدر و مادر خود ارث نمی‌برد و ارث او هم به آن‌ها نمی رسد.آن چه تا کنون گفته شد، انواع نسب بود و صرفا برای آشنایی بیشتر خواننده با این مبحث آن را مرور کردیم. اما اگر دنبال آن هستید که از دعوای اثبات نسب بیشتر بدانید و با رویه‌ی طرح چنین دعوایی بیشتر آشنا شوید، با ادامه‌ی مطلب همراه باشید.
راه‌های اثبات نسب چیست؟
اثبات نسب نقش مهمی در تحکیم بنیان خانواده دارد و به همین دلیل در همه‌ی تمدن ها برای آن ارزش قایل شدند. برای افراد مهم است که پدر و مادر و فرزندان خود را بشناسند و این روابط آثار مهم حقوقی و اجتماعی و روانی دارند. در حقوق وقتی از اثبات نسب سخن گفته می شود، منظور نسب خاص است، یعنی رابطه‌ی پدر فرزندی یا مادر فرزندی. نسب وقتی نیاز به اثبات پیدا می‌کند که در آن شک و شبهه باشد یا کسی منکر آن شود. مثلا زنی ادعا کند که مردی شوهر او و پدر فرزند او بوده است، اما او یا وارثانش چنین مساله‌ای را انکار کنند. در چنین حالاتی باید دعوای اثبات نسب را مطرح کرد. راه‌های اثبات نسب مطابق حقوق ایران از این قرار است.
-
قاعده فراش: به مفهوم این است که هرگاه زن شوهرداری بچه دار شود، این فرزند ملحق به شوهر او تلقی خواهد شد. فراش با ازدواح دایمی یا موقت محقق می‌شود. برای اعمال قاعده فراش شرایطی لازم است که در قانون مدنی به آن اشاره شده است. مطابق ماده ۱۱۵۸ قانون مدنی، طفل متولد شده در زمان زوجیت ملحق به شوهر است مشروط بر این که از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد.
همچنین است در مورد طفلی که بعد از انحلال نکاح متولد شود که در این صورت اگر مادر هنوز شوهر نکرده و از تاریخ انحلال نکاح تا روز ولادت طفل بیش از ده ماه نگذشته باشد، مطابق اماره قانونی طفل ملحق به شوهر سابق است و برای اثبات نسب، دلیل دیگری لازم نیست. اما اگر آن چنان که در ماده ۱۱۶۰ قانون مدنی گفته شده است، عقد نکاح پس از نزدیکی منحل شود و زن مجدداً شوهر کند و طفلی از او متولد گردد که از نظر زمانی قابل الحاق به هر دو مرد باشد، اساس بر این است که شوهر دوم پدر اوست، مگر آن که دلایل قطعی خلاف آن پیدا شود. برای مثال، از طریق آزمایش‌های پزشکی اثبات شود که طفل، فرزند شوهر سابق است.
-
اقرار: یعنی این که کسی خود بپذیرد که دیگری فرزند اوست. این اقرار اگر درباره‌ی فرزند کبیر باشد، در صورتی باعث اثبات نسب است که کسی که به نفع او اقرار می‌شود، منکر این که فرزند اقرار کننده است نباشد. درباره‌ی اثبات نسب به وسیله‌ی اقرار درباره‌ی طفل صغیر هم شرایطی لازم است از جمله این که عرفا چنین نسبی امکان پذیر باشد. مثلا سن و سال کسی که می‌گوید پدر دیگری است اقتضای این امر را کند یا این که نسب طفل مجهول باشد و اطرافیان کس دیگری غیر مقر را پدر او ندانند.
-
شرط دیگری که با قبلی شباهت دارد این است که چنین ادعایی معارض نداشته باشد و کس دیگری مدعی پدری طفل نباشد که در چنین حالتی باید از راه‌های دیگر نسب اثبات شود. و شرط اخر هم این که این ادعا مشروع باشد. یعنی اگر کسی ادعای پدری طفلی را بکند ولی منکر ازدواج باشد و او را زنازاده بداند، ادعایش مسموع نیست.
اثبات نسب با آزمایش دی. ان. ای (DNA)
رویه‌ی قضایی ایران استناد به نظر کارشناسان ژنتیک درباره‌ی اثبات نسب را پذیرفته است. اما گاهی ممکن است نتیجه‌ی آزمایش ژنتیک در مقام یک نظر کارشناسی، با دلایل بالا در تعارض باشد، آنگاه تکلیف چیست؟ در پاسخ باید گفت که از آن‌جا که امروزه نتایج چنین آزمایش هایی تا حدود زیادی یقین ساز است، نتیجه‌ی آن‌ها در رای دادگاه تاثیر مطلق دارد.
نفی نسب ?!
دعاوی نفی نسب، زمانی مطرح می‌شود که کسی منکر نسبتش با دیگری باشد و معمولا نفی نسب از طرف پدر درخواست می شود، چون با توجه به بارداری و زایمان که امر پنهانی نیست، الحاق فرزند به مادر راحت تر اثبات می‌شود و سخت‌تر می‌توان منکر آن شد.در دعوي نفي ولد طبق ماده 1160 قانون مدنی از همه دلايل و قراين و امارات مي توان استفاده کرد. يكي از دلايل و امارات تطبيق DNA پدر و فرزند و يا مادر و فرزند است. هرچند در صورت امتناع مادر يا فرزند از دادن خون هيچ اجبار قانوني بر اين عمل وجود ندارد. نوع ديگر انكار ولد از طريق لعان است.
انکار از طریق لعان یعنی چه؟
لعان عبارت است ازاينكه؛ مرد با رعايت تشريفات خاص در برابر حاكم به زن خود نسبت زنا دهد يا فرزند خود را انكار كند، بدون اينكه دليلي بر ادعاي خود داشته باشد. به اين موضوع در آيات 6 و 7 سوره نور اشاره شده است. اين امر زماني مصداق دارد كه زن زنده باشد و ادعا كند كه طفل از آن شوهر است. لعان موجب حرمت ابدي بين زن و مرد خواهد بود و چنانچه به مفهوم انكار فرزند باشد، توارث بين فرزند و پدر و خويشان پدري را از بين مي برد. وليكن آثار نسبت فرزندي با مادر و خويشان مادري برقرار و از يكديگر ارث ميبرند.
به غیر از دعوای نفی ولد، نفی نسب از طرف دیگران غیر از مردی که فرزند به او نسبت داده می‌شود، هم قابل طرح است. مثلا کسی علیه خواهران و برادران شناسنامه‌ایش طرح دعوا کند و ادعا کند که دلایلی دارد که آن‌ها نسبت خویشاوندی با او ندارند. معمولا چنین دعواهای نادری هنگام انحصار ورثه یا در اثر امور حیثیتی مطرح می‌شوند.
با تمام این تفاصیل، بسیاری از حقوقدانان و فقها اعتقاد دارند که راه‌های نفی نسب را نباید از آن چه فقه و قانون بیان کرده گسترش بیشتری داد، چرا که این امر باعث تزلزل خانواده می‌شود و هتک حیثیت افراد و سرگشتگی آن‌ها و آثار روحی و روانی بسیاری است. ممکن است کسی خدای نکرده خطا کرده باشد. اما اثبات حقوقی چنین خطایی، تبعات بسیاری دارد. این افراد عقیده دارند که مگر به دلایلی که قانون تصریح کرده باشد، نمی‌توان نفی نسب را اثبات کرد، بنابراین آزمایش ژنتیک را از جمله دلایل نفی نسب خارج می‌کنند.
شما می توانید برای پرونده اثبات نسب در مشهد با وکیل اثبات نسب در مشهد با وکیل پایه یک دادگستری آقای علی ابراهیمی مهر تماس حاصل فرمایید .
